متن آهنگ مجتبی دل زنده می بنوش

مجتبی دل زنده می بنوش

متن آهنگ مجتبی دل زنده می بنوش

شعر: میلاد حسینی نصب

 

باده مینوشم که غم هایم فراموشم شود

تشنگی دهد قلب صحرا مانده باران را چه شد

شوق دیدار تو را در سینه دارم روز و شب

کس ندارد شوق مستی می گساران را چه شد

باد می آید که تو گیسو پریشان میکنی

از شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی

از شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی

گاه میخوایی که احساس فراغ از سر شود

گاه میخوایی که دائم دیدگانم تر شود

یا رب امشب طاقت دوری نمانده در دلم

باز با عشق خودت دل را به دریا میزنم

می بنوش و می بنوشم و می بنوش و می بنوش

امشب از عشق خودت سرشارم از جوش و خروش

♫♫♫

متن آهنگ می بنوش مجتبی دل زنده

♫♫♫

باده مینوشم که غم هایم فراموشم شود

تشنگی دهد قلب صحرا مانده باران را چه شد

شوق دیدار تو را در سینه دارم روز و شب

کس ندارد شوق مستی می گساران را چه شد

باد می آید که تو گیسو پریشان میکنی

از شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی

از شمیمت باز دنیا را گلستان میکنی

گاه میخوایی که احساس فراغ از سر شود

گاه میخوایی که دائم دیدگانم تر شود

یا رب امشب طاقت دوری نمانده در دلم

باز با عشق خودت دل را به دریا میزنم

می بنوش و می بنوشم و می بنوش و می بنوش

امشب از عشق خودت سرشارم از جوش و خروش